8/31/2012
Yaklaşık 2 yıl kadar önce beyoğlu merkez ofisli ve ünlü bir tv yapımcısının eşi ile ortaklığı bulunan mimarlık ofisinde sigortasız olarak işe başladım. Ofis eski bir binanın en alt katında hiç güneş almadığı halde son derece eğlenceli bir şekilde tasarlanmıştı ve çok yoğun bir tempodan çıkıp gelmiş biri olarak çalışılabilir bir yer olduğunu düşünmüştüm. İyi bağlantılar vs. de cabası.. Fakat gelin görün ki çalışmaya başladığım daha ilk günden itibaren kadın patronumun yapılan hataların boyutu önemli olmaksızın ve hatta ortada hata diye nitelendirilebilecek şeylerden ziyade kişisel tercihler sebebi ile ağır hakaretlere maruz kaldım. Ne gerizekalılığım kaldı ne de başka bir şeyim.. Kim olduğum, neler yapabildiğim onlar için önemsizdi ve öyle de kalacaktı. Ofisin tasarımı tamamen bir göz boyamadan ibaretti.. Yaklaşık 20m2 olan çalışma alanında benimle beraber işe alınmış 3 kişi ve eski çalışanlarla beraber tam 6 kişi çalışmakta idi. Kolay kolay pes etmeyen bir yapım olduğundan kaldırabileceğimi düşünerek ağır çalışma şartlarına ve hakaretlere katlanmaya çalıştım. sabah 5dk geç kaldığımda azar işitirken çıkış saatim belli olmuyordu. Kitapları karıştırıp şunu şuraya bunu da buraya uygulayalım tamam bitti işte proje zihniyeti ile işler "yürüyor"du... Çalışanın bırakın mimar olarak görülmeyi insan olarak görülmediği bu ofiste daha fazla kalamayacağımı düşünüyordum ki işten çıkarıldım. Yerime iki kişiyi aynı gün aldılar. Beni işten çıkarmadan.. Bu 1 aylık bir süreç için herkesin başına gelebilir bir durum yine de.. Uzun soluklu olarak orada çalışanların da sigortasız olduğu maaşlarına zam yapılmadığı ve özellikle adı duyulmamış özel okullardan öğrenciler toplayarak başka yerde seni çalıştırmazlar bak diye sürekli bir moral bozma kendine bağlama ortamı olduğunu söyleyebilirim.. Öte yandan bir akademi mezunu olarak, sanatçılığım, mimarlığım bir yana bu işin böyle mezbaha kafasındaki insanların eline düşmesinden utanç duyuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder