sevgili mimarlar o kadar korkaksınız ki, şuraya bile yazmıyorsunuz...kaç gündür takip ediyorum burayı ve ciddi bir paylaşım bile yok. kız arkadaşım mimar, yaşadıklarını ben görüyorum, adına yazmak doğru mu derseniz bence doğru, çünkü sizin yaşadıklarınızı yaşayan biri olarak yazıyorum, yüzünü göremiyorum. her gün yorgun, her gün bıkmış. ne zaman görüşsek sürekli işten yakınıyor, bahsediyor. bazen artık hayatında başka hiç bir şey kalmadı diye düşünüyorum. birbirimizi göremiyoruz,
eskiden yaptığı sevdiği bir dünya şeyi artık yapamıyor. sürekli iş ortamındaki insanlardan ve yarattığı gerginlikten stres altında.. heralde evlensek çocuk yapacak vaktimiz olmayacak... buraya neden yazmıyorsun diye sorunca, anlaşılır diyor. herkesin aynı dertlerden şikayetçi olduğu bir ortamdasınız kim neyi anlayıp ne hakla kimi suçlayacak? neden susuyorsunuz?
isimsiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder