bundan yaklaşık 1 yıl önce bir iç mimarlık ofisinde çalışmaya başladım. aslında kendileri * mimarlık diye tanınırlar. isim vermekten çekinmiyorum. gayet "makul" (işveren açısından) bir ücretle, sigortam "asgari" ücretten, yemek param nişantaşının ortasında aylık 150 liradan olmak üzere koşullarda anlaştık. cazip bir tarafı vardı elbette, çok rahat bir ofisti, asla 6dan geç saatte çıkılmıyordu, asla gece çalışılmıyordu, olduysa da 10 kadar falan bir iki kere olmuş-muştu, haftasonları ise hayatta çalışılmıyordu. herşey mükemmeldi. rüya gibi çalışma ortamı, daha ne ister ki bi mimar. neyse bu rüya yaklaşık 1 ay kadar sürdü, hakkını yiyemem. sonrasında yetiştirmemiz gereken proje bastırmaya başladı. biz proje ekibi tabiki her koşulda çalışmaya alışkın cengaver mimarlık savaşçılarıydık ve gece gündüz demedik ilk teslimi tastamam bitirdik. bu ama geçici bişeydi, bi daha olmazdı. gel zaman git zaman ikinci teslim vakti derken 3, 4, 5... 5 ay boyunca tam 5 ay, ne gece, ne haftasonu hiç birşeye sesimizi çıkarmadan çalıştık. fakat işin içinde çok afedersiniz bi bokluk vardı ki o da işin organizasyonuydu. çünkü bilmemkaç katlı bir otel projesinin tüm uygulama projesinin 3 kişilik bir ekip tarafından istenilen sürelerde bitmesi imkansızdı. bu insanlar çift mesai 7 gün çalışıyorlardı. bu çalışan arkadaşlar bir gün bu konuda ses çıkardılar ve aldıkları cevap "sizin programsızlığınızdan" oldu. eyvallah dendi, programlar yapıldı, ama yine bişi değişmedi, yine ses çıkardılar, mesela dedilerki biz 10 kişilik bir ofisiz, neden 3 kişi 7/24 çalışırken geri kalanlar normal, gayet normal koşullarda çalışıyor? hadi işi bölelim herkese eşit bir şekilde, mesela herkes bir ucundan tutsun yardım etsin (diğer projelerden arkadaşların mesela günde 1 saat fazla mesai yapıp yoğun proje ekibine yardım etmesi gibi) "hayır" denildi yetkili merciiler tarafından, "bu sizin projeniz". e peki o zaman bunun bi karşılığı olsun madem öle dedi ekip üyeleri. dedilerki geldiğiniz gibi gidersiniz; 6 ayın dolmasına 15 gün kala, proje tesliminin büyük bir kısmı bitmişken... ve bu ekipten iki arkadaş hakları sayılarak işten kovuldu. gerekçe sorulduğunda "işi yeterince sahiplenemediniz" denildi. yeterince sahiplenemedik miii? ben gece 4te eve gidiyorum, uyku uyuyamıyorum, sağlığımdan oldum, sosyal hayatım hiçbirşeyim kalmadı ve işi sahiplenemedim öyle mi? böyle birşey yok! böyle bir düzen olamaz, bu insanlar, bu düzeni yönetenler, organizasyonunu yapanlar hiç biri bu hakka sahip değiller. bu hikayeler konuşulmadan, anlatılmadan ve bunun anormal olduğu içinde bulunan bizler tarafından kabul edilmeden hiç bir şey değişmeyecek. bunlar konuşulup bunun bir sektör standardı olduğu inanışı yıkılmadan kimse yaptırım arayışına girmeyecek. ODA artık pozisyonunu almak için bizim sesimizi duymak istiyor. ha, buna gerek var mıydı? kendisi kontrol etmek zorunda değil mi zaten, oraya hiç girmiyorum ama artık bunu dürtmenin vakti geldi, geçiyor...
edit: ama düzenlemeyi yetkili merciiler yapmadıysa da sağolsun ofis çalışanları, ellerinden gelen her türlü yardımda bulunmuşlardır...
isimsiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder